شهر اومانیستی

طلبه سیرجانی دوباره راه افتاد

باز هم طلبه سیرجانی به راه افتاد؛ این بار از جمکران تا تهران با پای پیاده... بر سر همان اعتراض قبلی که دو بار زندان را برایش به ارمغان آورده بود و یک پیغام از رهبری: شَکَرَ الله مَساعیکَ

از او پرسیدم مگر از مجلس، پاسخ نگرفتی؟ گفت گفته‏اند که بررسی این پرونده در صلاحیت ما نیست. جالب است، مگر نه؟ بررسی زمین‏خواری یک شهر از شهرهای ایران، در صلاحیت کمیسیون اصل 90 مجلس شورای اسلامی نیست. به حسین فدایی و محمدحسین فرهنگی که از طرف کمیسیون اصل 90 با طلبه سیرجانی و دوستانش جلسه گذاشتند، اگرچه زیاد امیدوار نبودم، اما حداقل بیش از این چیزی که دیدم، امید بسته بودم. اما ظاهراً مشکل همین‏جاست. امیدمان باید فقط به همو باشد که از اوییم...

فعلاً بیش از این انتظار توضیح نداشته باشید. چون فرصتی نیست. یکی از دوستان در سی‏سی‏یوی بیمارستان بستری است و نه فرصت زیادی هست برای نوشتن و نه حال خوشی... دعا کنید...

در ضمن، بعضی از دوستان متذکر شده‏اند که چرا فقط از طلبه سیرجانی می‏نویسی. اگرچه همه‏اش درباره او نیست، اما قبول دارم که اکثر مطالب این وبلاگ درباره اوست. علتش را بعداً توضیح خواهم داد.

یاعلی‏مدد